Tajemnice medycyny naturalnej

Medycyna naturalna w danych latach skupiała się na holistycznych zabiegach wykorzystujących zioła, terapię żywieniową i oddziaływanie magnetyczne. Dziś wykorzystuje się farmację i zaawansowaną chirurgię do leczenia niektórych schorzeń.

Poznaj tajemnice medycyny naturalnej

W starożytnym Egipcie jeszcze na długo przed światowym postępem cywilizacyjnym wykorzystywano potencjał medycyny naturalnej nie tylko do uśmierzania bólu, ale przede wszystkim do bardzo skomplikowanych chorób. Nie było środków przeciwbólowych ani lekarstw, więc Egipcjanie musieli wykazać się nie lada kreatywnością, aby skutecznie pokonać ból. Szukano metod, które zapewnią bezpieczeństwo, ale również stosowano zaawansowaną jak na tamte czasy chirurgię egipską. Leczenia złamań kości, balsamowanie zwłok i zabiegi trepanacji czaszki wykonywane były przez kapłanów i zaufanych lekarzy. Co ciekawe, rytuał trepanacji czaszki przeprowadzano na żywych osobach.

Zaawansowana znajomość medycyny naturalnej Egipcjan przyczyniła się do ogromnego postępu medycznego w całej Europie. Ich osiągnięcia szczególnie przysłużyły się starożytnej Grecji, gdzie wykorzystywano medycynę w postaci chirurgii w połączeniu z hipnozą. Hipokrates, którego uważa się za prekursora akademicko-klinicznej medycyny nowożytnej przyczynił się do rozpropagowania ziołolecznictwa, nacisku na prewencję w postaci zapobiegania chorobom i szerzenie etycznej postawy medycznej. To właśnie on zainteresował społeczność egipską zdolnościami szamanów i tajnikami medycyny naturalnej.

Przeczytaj również: Pozbądź się bólu – szybko i skutecznie

W starożytnej Grecji ogromną uwagę przywiązywano do medycyny sakralnej uprawianej szczególnie w świątyniach Asklepiosa, które dziś uważa się za pierwsze miejsca uzdrowiskowe w Europie. Oprócz szczególnych terapii fizycznych wykonywano w nich rytuały duchowe i wykorzystywano potencjał psychologii do rozpoznania chorób. Wykorzystywano również zasoby wody leczniczej wierząc w jej oczyszczającą moc. Miały one uchronić organizm chorych przed troskami dnia codziennego. Pielgrzymi wykonywali oczyszczające kąpiele, które miały na celu prawidłową higienizację, a także oczyszczenie się od różnych chorób.

W psychologii i religii taka kąpiel była również uznawana za oczyszczenie własnej osobowości i pozbycia się grzechów z przeszłości. Wejście do takiej świątyni wiązało się z rozpoczęciem nowego etapu w życiu i miało wymiar symboliczny. Wspomniane świątynie Apoklesa powiązane były ze specyficzną formą duchowej terapii podczas której chorzy wysyłali prośby do bogów, leżeli przez całą noc w świątyni w nadziei uzdrowienia i wierzyli, że takie działania pomogą im pokonać wszelkie dolegliwości zdrowotne. Sprzyjający mikroklimat i bliskość naturalnych wód leczniczych przy świątyni wpływały na popularność pielgrzymek. Wykorzystanie potencjału medytacji w ciszy i całkowitym skupieniu stała się źródłem medytacji i korzystnie poprawiała psychikę chorych.

Paracelsus słynął ze swoich działań w medycynie konwencjonalnej, którą starał się zarażać innych ludzi. Nieustannie badał wiele zjawisk wykorzystując własne doświadczenia naukowe. Ciężka praca opłaciła się i spowodowała powstaniem wielu receptur, które w konsekwencji ułatwiły dostęp innym do wiedzy chemicznej i dały początek wielu laboratoriom. Doświadczenie czerpał z własnych eksperymentów, ale również z wiedzy innych medyków. W codziennej pracy inspirował się praktyką znachorów i kowali, którzy w tamtych latach byli nieocenionym źródłem pomocy stomatologicznej.

Kolejną niezwykle inspirującą postacią w dziedzinie medycyny naturalnej był Franz Anton Mesner, który wykorzystywał w medycynie naturalnej potęgę psychologii. Specjalizował się w leczeniu chorób umysłowych. Był praktykiem leczenia chorób psychosomatycznych. Wykorzystywał w medycynie konwencjonalnej elementy hipnozy i bioenergoterapeutyki. Próbował wielu eksperymentów, aby znaleźć właściwe rozwiązania. Zdobyte doświadczenie pozwoliło mu opracować skuteczne metody leczenia w medycynie naturalnej, które zostały docenione przez innych.