TyRRaN Trener

O mnie

Witam serdecznie.

Mam na imię Mateusz. Urodziłem się w 1981 roku w Łodzi, z którą jestem związany do dzisiaj zarówno pod względem osobistym jak i sportowym. Od dzieciństwa pasjonowałem się sportem, byłem jak to mawiała moja mama „nieznośnym dzieckiem”. Jeśli bycie nieznośnym jest określane przez pryzmat energii zużytej w celach sportowych to tak, byłem bardzo nieznośny 😉 Jako maluch jeździłem na łyżwach (rodzice, wiecie…), grałem w piłkę nożną. Jako człowiek wchodzący w dorosłość, a potem już dorosły, zajmowałem się sztukami walki (boks, krav maga), futbolem amerykańskim (3 lata gry w Polskiej Lidze Futbolu Amerykańskiego w zespole Torpedy Łódź) i oczywiście ukochaną szeroko pojętą kulturystyką. Oczywistym jest fakt, że od najmłodszych lat zakochany byłem w Arnoldzie, który inspirował mnie swoją osobą i sylwetką i inspiruje do dziś. I to właśnie kulturystyka była zawsze na pierwszym miejscu. Po 15 latach spędzonych na siłowni uznałem, że moja wiedza i doświadczenie jest na tyle duże, iż mogę je przekazać innym. Ukończyłem zatem szereg kursów z zakresu bycia trenerem personalnym, odżywiania, pilatesu i innych. Obecnie realizuje się w tym trenując osoby chcące poprawić swój wygląd, samopoczucie lub chcą spełnić swoje marzenia, np. odnośnie startu w zawodach fitness czy kulturystycznych.

Nie uważam, by do zdobywania laurów w sporcie potrzebne były jakieś szczególne predyspozycje genetyczne. Oczywiście na samym szczycie znajdują się osoby z pewnymi uwarunkowaniami, ale ogromną większość ich sukcesu stanowi zawsze ogromna determinacja i upór w dążeniu do wybranego przez siebie celu. I staram się to przekazywać moim podopiecznym. Stąd wzięła się właśnie moja „ksywka”, która mi nadano właśnie ze względu na brak cech świadczących     o poddawaniu się gdy jest naprawdę ciężko. Tego wymagam od każdego kto decyduje się na współpracę ze mną: wylewania hektolitrów potu, maksymalnego zaangażowania w trening, wytrwałości.

Cóż więcej o mnie… W Łodzi ukończyłem XIII Liceum Ogólnokształcące i zaraz po tym zrealizowałem swoje wielkie marzenie: zostałem kadetem Szkoły Chorążych w Wyższej Szkole Oficerskiej w Poznaniu w 2000 roku. Ukończyłem ją dwa lata później dostając swój pierwszy przydział służbowy w Helu, gdzie byłem między innymi dowódcą plutonu.            W 2008 roku przeniosłem się do 32 Bazy Lotnictwa taktycznego w Łasku, gdzie służę do dziś.

Jestem szczęśliwym tatą Adasia (7 lat) i Laurki (2 lata) oraz mężem wspierającej mnie w każdym calu Kamili. To także dzięki Jej poświęceniu dla mojej pasji mogę realizować to co tak bardzo kocham.

Moim ulubionym i dla mnie bardzo prawdziwym powiedzeniem jest „Kto chce szuka sposobu, kto nie chce szuka powodu” i życzę Wam, abyście nigdy nie musieli szukać powodów do odkładania swoich planów i marzeń!